ύλαξ

-ακος, ὁ, Α

ὑλακτητής*.

[ΕΤΥΜΟΛ. < θ. τού ρ. ὑλάω, -ω* «γαβγίζω» + επίθημα -αξ, -ακος (πρβλ. σκύλ-αξ)].